Payong

Sa unang pagkakataon ay binigo ako ng payong ko. :(

Umulan ng malakas habang nasa fx pa ako pauwi. Patuloy akong nagwish na sana ay tumigil ang ulan ngunit hindi yata narinig ng mga fairy godmothers ko ang hiling ko sapagkat lalo pa itong lumakas. Dumating na ang lugar kung san ako dapat bumaba. Walang choice, kelangan ng magsabi ng "mama, sa tabi lang po". Bumaba na ako. Hindi padin tumila ang ulan. Sumilong muna ako. Naisip ko, malapit naman na to sa bahay papasundo nalang ako. Nagcompose ako ng text message, pag pindot ko ng send maka ilang sandali ay umilaw ang aking cellphone. Nakalagay message sending failed. Nakow!! walang load. Napaka swerte naman talaga. Walang mabilan ng load. Tignan mo nga naman. Wala akong ibang nagawa kundi titigan ang ulan at umasang maaawa ito saken. Matapos ang madaming minuto, sa wakas humina nadin kahit papano ang ulan. Go na ako. Lakad-takbo ang ginawa ng lola nyo. Di bale ng mejo basang sisiw akong nakarating sa bahay, ang mahalaga naka uwi na ako. hahaha.

Lesson learned: wag kalimutan ang payong kahit gano pa kainit sa umaga/tanghali. :D